Hebrews 10

خون مسيح، پاک‌كنندهٔ قطعی گناه

1شريعت و تشريفات مذهبی يهود فقط نمونه‌ای نارساست از بركاتی كه بنا بود مسيح برای ما به ارمغان بياورد. مطابق اين شريعت، هر ساله حيوانی قربانی می‌شود، اما اين قربانی به هيچ وجه قادر نيست آنانی را كه پايبند احكام شريعت هستند، رستگار سازد. 2زيرا اگر قدرت چنين كاری را داشت، يک قربانی كافی می‌بود تا نذركننده، يک بار و برای هميشه، پاک شود و ديگر احساس تقصير و گناه نكند. 3در حالی که می‌بينيم اين قربانیها همه ساله، به جای آنكه وجدان مردم را آسوده كند، خاطرهٔ تلخ نافرمانی‌ها و گناهانشان را به يادشان می‌آورد. 4زيرا محال است كه خون گاوها و بزها واقعاً لكه‌های گناه را پاک سازد.

5به همين جهت بود كه وقتی مسيح به اين جهان می‌آمد، گفت: «ای خدا، خون گاو و بز نمی‌تواند تو را خشنود سازد تا گناه انسان را ببخشايی. پس اين بدن را برای من مهيا ساختی تا همچون قربانی بر قربانگاه تو فدا كنم. 6از قربانی كردن حيوانات راضی نبودی، يعنی آن حيواناتی كه برای كفارهٔ گناه، در حضورت ذبح می‌كردند و می‌سوزاندند. 7پس گفتم: اينک آمده‌ام تا ارادهٔ تو را بجا آورم؛ آمده‌ام تا مطابق پيشگويی كتاب آسمانی، جان خود را فدا سازم.»

8بعد از آنكه مسيح فرمود كه خدا از قربانیهای گوناگون و هدايايی كه طبق شريعت و روش قديم تقديم می‌شود، راضی نيست، 9چنين گفت: «اينک آمده‌ام تا جان خود را فدا سازم.»

به اين ترتيب، روش سابق را لغو می‌كند تا روش جديدی بنياد نهد. 10طبق اين روش و طرح جديد، مسيح يک بار جان خود را در راه ما فدا كرد تا ما را ببخشد و پاک نمايد. 11مطابق شريعت و روش سابق، كاهنان هر روز در مقابل قربانگاه می‌ايستند و قربانیهایی تقديم می‌كنند كه هرگز نمی‌توانند گناهان را برطرف نمايند. 12اما مسيح خود را فقط يک بار به عنوان قربانی به خدا تقديم كرد تا گناهان را بيامرزد؛ و پس از آن، در بالاترين مكان عزت و افتخار، به دست راست خدا نشست، 13و منتظر است تا دشمنانش به زير پايهای او افكنده شوند. 14او با يک قربانی، همهٔ آنانی را كه از گناهانشان پاک می‌شوند، تا ابد كامل می‌گرداند.

15روح‌القدس نيز اين را تصديق كرده، می‌فرمايد: 16«اينست آن پيمان جديدی كه در آن روز با خاندان اسرائيل خواهم بست: احكام خود را در فكر ايشان خواهم نهاد و در دل ايشان خواهم نوشت، تا بی‌آنكه سخنی گفته باشم، بدانند از ايشان چه می‌خواهم، و از من اطاعت كنند.» 17سپس اضافه كرده، می‌فرمايد: «خطايای ايشان را خواهم بخشيد و گناهانشان را ديگر به یاد نخواهم آورد.»

18پس حال كه گناهان ما به طور دائمی بخشيده و فراموش شده است، ديگر چه نيازی است كه برای آمرزش گناهان، بار ديگر قربانی تقديم كنيم؟

هوشياری برای حفظ نجات

19بنابراين، ای برادران عزيز، اكنون می‌توانيم به سبب خون عيسی، مستقيم وارد مقدسترین جايگاه شده، به حضور خدا برويم؛ 20زيرا زمانی كه بدن مسيح بر روی صليب پاره شد، در واقع پردهٔ مقدسترین جايگاه خانهٔ خدا نيز پاره شد؛ و به اين ترتيب او راهی تازه و حيات‌بخش برای ما گشود تا ما را به حضور مقدس خدا برساند.

21پس حال كه ادارهٔ امور خاندان الهی، به عهدهٔ اين كاهن بزرگ ماست، 22بياييد با دلی پاک، مستقيماً به حضور خدا برويم، و يقين كامل داشته باشيم كه او ما را می‌پذيرد، زيرا خون مسيح بر ما پاشيده شده و ما را پاک ساخته؛ بدنهايمان نيز با آب پاک شسته شده است. 23اكنون می‌توانيم منتظر نجاتی باشيم كه خدا وعده داده است، و می‌توانيم بدون هيچگونه ترديدی به همه بگوييم كه نجات يافته‌ايم، زيرا خدا به همهٔ وعده‌های خود عمل خواهد فرمود.

24حال، به پاس آن همه لطفی كه خدا در حق ما كرده است، بياييد يكديگر را به محبت كردن و به انجام اعمال نيک تشويق و ترغيب نماييم. 25و نيز چنانكه برخی را عادت است، از حضور در مجالس عبادت كليسايی غافل نشويد، بلكه يكديگر را تشويق كنيد، بخصوص در اين روزها كه بازگشت مسيح نزديک می‌شود. 26زيرا اگر كسی پس از پی بردن به حقيقت آمرزش گناهان، عمداً از خدا رويگردان شده، به سوی زندگی گناه‌آلود برود، چنين گناهی با خون مسيح پاک نخواهد شد و راهی برای فرار از مجازات آن وجود نخواهد داشت. 27بلی، راهی نيست جز به سر بردن در انتظار مجازاتی وحشتناک، و نزول خشم و غضب الهی كه دشمنان او را نابود خواهد ساخت. 28هر كه احكام موسی را بشكند، به شهادت دو يا سه نفر، بدون ترحم كشته می‌شود. 29پس چه مجازات وحشتناكتری در انتظار كسانی خواهد بود كه فرزند خدا را تحقير می‌كنند، و خونی را كه نشان عهد خدا و پاک‌كنندهٔ گناهان ايشان است، بی‌ارزش می‌شمارند، و به روح‌القدس كه عطا كنندهٔ رحمت الهی است، بی‌احترامی می‌نمايند.

30زيرا او را می‌شناسيم كه گفت: «انتقام را من می‌گيرم؛ مكافات را من می‌دهم!» و همچنين فرمود: «من قوم خود را داوری خواهم فرمود.» 31برای كسانی كه چنين گناهی كرده باشند، افتادن به دستهای خدای زنده بسيار وحشتناک خواهد بود!

32هيچگاه از ياد نبريد آن روزها را كه نور مسيح به تازگی دلتان را روشن ساخته بود؛ زيرا در آن زمان گرچه زحمات و رنجهای بسياری بر شما وارد آمد، اما شما همه را تحمل كرديد و به خداوند وفادار مانديد. 33بلی، شما بارها مورد استهزا و ضرب و شتم قرار گرفتيد، و يا شريک درد آنانی بوديد كه به چنين زحماتی دچار می‌شدند؛ 34با زندانيان نيز همدردی می‌كرديد؛ و به هنگام غارت اموالتان، شاد بوديد، زيرا می‌دانستيد كه در آسمان چيزهای بهتری در انتظار شماست كه تا ابد از بين نخواهد رفت. 35پس به هر قيمتی كه شده، ايمانتان را به خداوند از دست ندهيد، زيرا پاداش عظيمی در انتظار شماست! 36اگر می‌خواهيد كه خدا به وعدهٔ خود وفا كند، لازم است كه شما نيز با كمال صبر و بردباری، خواست خدا را انجام دهيد. 37زيرا همانطور كه كلام خدا می‌فرمايد، بازگشت او چندان دور نيست. 38پس آنانی كه از بوسيلهٔ ايمان نجات يافته‌اند، با ايمان نيز به زندگی ادامه دهند و در هر امری به خدا توكل نمايند. زيرا اگر به عقب برگردند، خدا از ايشان خشنود نخواهد شد.

39ولی ما هرگز از خدا برنگشته‌ايم تا به چنان سرنوشت تلخی دچار شويم، بلكه ايمانمان را حفظ كرده‌ايم و اين ايمان، نجات جانمان را تضمين می‌كند.